Lërja gjykimin gjykatësit (1)
22. Tetor E Enjte
“Prandaj mos gjykoni asgjë para kohe” 1 Korintasve 4:5 NIV
Të gjykosh të tjerët është njësoj si të marrësh frymë – vjen natyrshëm. Dhe ndonjëherë, kritikët më të këqij janë të krishterët, që zgjedhin ta përdorin Shkrimin si armën e tyre. Prandaj, nëse je ti ai që po gjykohet, përpiqu të mbash mend katër gjëra: (1) Trego përulësi. Nëse je fajtor, pranoje para Perëndisë dhe para të tjerëve. Rrëfimi sjell ndershmëri dhe rritje frymërore (Shiko 1 Gjonit 1:9). (2) Njihe Biblën tënde. Satani i nxorri Shkrimet jashtë kontekstit për t’u përpjekur që të fuste në kurth Jezusin, por Jezusi e dinte kontekstin kështu që Ai nuk ra në kurth (Shiko Luka 4:1-13). Kur Bibla nxirret jashtë kontekstt, kujto që nuk është Perëndia ai që po të vë në shënjestër. Dhe kur ti gjykohesh me të drejtë nga Fjala e Perëndisë, mos u dëshpëro; kjo nuk do të thotë se Ai është i zemëruar me ty. Ai të do – ashtu siç ti i do fëmijët e tu edhe kur ata nuk të binden dhe i përdor veprimet e tyre si “momente mësimdhënieje” për t’i zhvilluar ata. “Sepse Perëndia ndreq atë që do dhe fshikullon çdo bir që i pëlqen” (Hebrenjve 12:6 NIV). (3) Mos u përpiq që të mbrosh veten. Njerëzit gjykues nuk kanë interes për faktet – ata vetëm sa duan të ndjehen mirë duke të të bërë ty të ndjehesh keq. Zgjidhi betejat e tua me mençuri dhe mos harxho kohë me gjërat e parëndësishme. Ja se si iu përgjigj Pali kritikëve të tij: “Sa për mua, më intereson fort pak që të gjykohem prej jush ose prej një gjykate njerëzore” (1 Korintasve 4:3 NIV). (4) Mos dil vullnetar për jurinë. Nëse Perëndia nuk të konsideron fajtor, mos e gjyko vetveten. Ndiq shembullin e Palit: “Madje as vetveten nuk e gjykoj” (v. 3 NIV). Nëse je gabim, rrëfeje dhe me anë të hirit të Perëndisë, korrigjohu. Më pas, mblidhe mendjen për të jetuar i lirë prej dënimit.
