Fryma e fitores
13. nëntor e enjte
“Ne jemi të shtrënguar në çdo mënyrë, por nuk jemi të ngushtuar deri në fund” 2 Korintasve 4:8
Ura e Bruklinit, e cila lidh Bruklinin me ishullin Manhatan, është një nga urat më të famshme në botë. Kur u konceptua për herë të parë më 1867, ekspertët e ndërtimit të urave nëpër botë i thanë projektuesit, një inxhinieri krijues me emrin John Roebling, se ideja e tij nuk do të funksiononte. Roeblingu e bindi birin e tij, Washington, i cili ishte gjithashtu inxhinier, se kjo ide ja vlente. Ata të dy zhvilluan një koncept, zgjidhën problemet që kishin parashikuar të tjerët dhe me entuziazëm punësuan një skuadër për të ndërtuar urën.
Pas disa muajsh ndërtimi, një aksident tragjik në terren mori jetën e John-it dhe një event tjetër muaj më vonë e plagosi rëndë Washington-in, i cili nuk mundi më të ecte ose të fliste. Të gjithë menduan se projekti do të braktisej, meqë Roeblingët ishin të vetmit që dinin dinamikat e ndërtimit të urës. Megjithatë, Washington-i mund të mendonte akoma dhe ai kishte një dëshirë të flaktë për ta parë urën të përfunduar. Ndërsa ishte shtrirë në krevatin e spitalit, ai pati një ide. Ai komunikonte me inxhinierët duke përdorur një gisht për të shtypur në kod mors në krahun e gruas së tij atë që ai donte t’i thoshte. Washington-i i dha udhëzimet e tij me anë të prekjes për trembëdhjetë vjet deri sa ura u ndërtua! Kjo është fryma e fitores.
Apostulli Pal flet për të në këtë mënyrë: “Ne jemi të shtrënguar në çdo mënyrë, por nuk jemi të ngushtuar deri në fund; jemi ndërdyshas por jo të dëshpëruar; jemi të përndjekur por jo të braktisur; të rrëzuar, por jo të shkatëruar” (vargjet 8-9). Këto fjalë e përshkruajnë frymën e fitores – frymën që Perëndia mund të të japë.
