A po e ndjen nxehtësinë?
16. tetor e enjte
“Ja, unë të kam rafinuar, por jo si argjendi; të kam provuar në poçen e pikëllimit” Isaia 48:10
C.S. Lewis ka thënë: “Perëndia na pëshpërit në kënaqësitë tona, na flet në ndërgjegjen tonë, por bërtet në dhimbjen tonë; është megafoni i Tij për të zgjuar një botë shurdhe”. Ishte në poçen e pikëllimit kur psalmisti David tha: “Më mëso të gjykoj drejt dhe të kem njohje, sepse u besoj urdhërimeve të tua. Para se të pikëllohem endesha sa andej e këndej, por tani ndjek fjalën tënde. Ti je i mirë dhe bën të mira; më mëso statutet e tua” (Psalmi 119:66-68). Por ky lloj nënshtrimi nuk arrihet lehtë. Kërkon kohë, disa shqelma dhe ulërima dhe disa gjurmë rrëshqitjeje në tokën ku i ngulite këmbët dhe kundërshtove!
Perëndia i tha Isaisë të profetizonte: “Ja, unë të kam rafinuar, por jo si argjendi; të kam provuar në poçen e pikëllimit. Për hir të vetvetes, për hir të vetvetes e bëj këtë” (Isaia 48:10-11). Vuajtja është një përvojë vetjake; nuk është diçka që e zgjedh. Poetja Ella Wheeler Wilcox na kujton: “Ka vend në korridoret e kënaqësisë edhe për një tren të madh dhe madhështor, por një nga një secili prej nesh duhet të kalojë përmes shtigjeve të ngushta të dhimbjes”. Megjithatë, Bibla thotë: “Sepse për këtë ju u thirrët, sepse edhe Krishti e vuajti për ne, duke ju lënë një shembull, që të ecni pas gjurmës së tij” (1 Pjetri 2:21). Nuk ka mënyrë të thjeshtë për t’u bërë si Jezusi; ka dhimbje dhe shqetësim. Por lajmi i mirë është se, nuk je i vetëm në mes të flakëve. Dora e Perëndisë po kontrollon temperaturën. Ai e di ekzaktësisht se sa nxehtësi duhet që të të çojë aty ku mund të thuash: “Ti je i mirë dhe ajo që ti bën është e mirë”. Mund të mos jesh aty akoma, por po afrohesh.
